Was het altijd al duidelijk dat jullie in het familiebedrijf zouden stappen?
Lisa: “Nee, voor mij niet. Ik heb wel altijd interesse gehad in het bedrijf, maar zag me niet voor altijd in het bedrijf werken, onder andere omdat het plaatje er voor anderen niet zo uitzag. Vroeger was er (niet door onze familie, maar vooral van buitenaf) altijd alleen maar aandacht voor de zoon van. Iedereen ging ervan uit dat mijn broertje Tom de opvolger zou worden. Er werd nooit naar Nikki of mij gevraagd. Toen ik na mijn studie een dag in de week aan de gang ging met marketing en communicatie op het bedrijf, kwam ik erachter dat ik ook interesse had. Toen wij zelf de verkoop in eigen handen namen, ben ik fulltime aan de slag gegaan. De eerste jaren werd er nog vaak alleen naar Tom gevraagd, terwijl ik er dan naast stond en dacht: “En ik dan?” De laatste jaren is het wel duidelijk dat we samen – Nikki, Tom en ik – met een goed team het bedrijf gaan overnemen.’’
Nikki: “Voor mij ook niet. Sinds we zijn gestart met onze eigen verkoop, zijn er veel meer mogelijkheden ontstaan. We kunnen nu helemaal onze eigen draai geven aan de producten, de huisstijl en de communicatie. Dat vind ik ontzettend leuk. Tijdens het verlof van Lisa heb ik haar taken overgenomen en samen met mijn collega’s zijn er toen nog meer nieuwe ideeën ontstaan. Dan blijf je toch hangen, want de combinatie van leuke collega’s en alle kansen die er liggen, maakt dit werk heel bijzonder. En dat ik dit kan doen in ons familiebedrijf, maakt het extra speciaal.”
Wat betekent ‘familiebedrijf’ zijn in deze tijd voor jullie persoonlijk?
Nikki: “Voor mij draait het vooral om persoonlijkheid, sfeer en dat echte familiegevoel. Ik vind het belangrijk dat er een laagdrempelige sfeer hangt, net zoals je die vaak binnen je eigen familie ervaart. En ik heb zeker het gevoel dat die sfeer hier heerst. Natuurlijk is het wel een uitdaging om dat vast te houden naarmate het bedrijf groter wordt. Maar we blijven hier continu mee bezig, omdat we het heel belangrijk vinden.”
Lisa: “Een prettige sfeer om in te werken, persoonlijke benadering, er wordt geluisterd en iedereen voelt zich ook verantwoordelijk voor het familiebedrijf.”
Hoe gaan jullie om met de balans tussen familie en het bedrijf?
Nikki: “Eigenlijk gaat het bij ons constant over de tomaten of het bedrijf. We maken er weleens een grap over dat we echt eens over andere onderwerpen moeten praten, maar onbewust belanden de gesprekken toch steeds weer bij de tomaten. Natuurlijk hebben we het ook vaak genoeg over andere zaken, maar het hoofdonderwerp aan tafel blijft toch het bedrijf en alles wat daarbij komt kijken.”
Lisa: “Het gaat bij ons regelmatig over werk. Thuis is soms ook juist het moment om vragen te stellen, omdat onder werktijd iedereen druk is met zijn eigen dingen en ik dan graag nog meer wil weten over bepaalde zaken. Maar als iemand er geen zin in heeft of er zijn veel andere mensen bij, dan weet ik wel dat ik moet stoppen.”
Hoe ziet jullie dag eruit? Wat geeft jullie energie in jullie dagelijkse werk?
Lisa: “Mijn dag ziet er altijd anders uit. Ik houd me de laatste tijd veel bezig met personeelszaken: gesprekken met medewerkers, beleidsontwikkeling, het aantrekken van nieuwe collega’s, enzovoort. Daarnaast vind ik het ook nog steeds erg leuk om me bezig te houden met marketing- en communicatieprojecten, zoals het organiseren van beurzen, het ontwikkelen van een nieuw concept of projecten oppakken binnen onze duurzaamheidsvisie.”
Nikki: “’s Ochtends werk ik op de commerciële afdeling. Dan heb ik contact met klanten en overleg ik met collega’s in de loods. Ook ben ik veel bezig in de backend van ons verkoopsysteem. ’s Middags richt ik me meer op de communicatie van het bedrijf. En omdat we een familiebedrijf zijn, komen er altijd allerlei dingen tussendoor – van verjaardagscadeautjes uitdelen tot het organiseren van evenementen. Ik vind het belangrijk om het hele bedrijf goed te leren kennen. Dus het zou zomaar kunnen dat je me volgend jaar weer iets heel anders ziet doen!”
Wat zijn jullie persoonlijke en professionele ambities voor het bedrijf?
Lisa: “Samen met Tom en Nikki verder bouwen aan ons familiebedrijf. Dit doen we door een fijne bedrijfscultuur te creëren waarin mensen graag willen én blijven werken. Daarnaast willen we positieve impact maken voor onze medewerkers én voor de medemens, met onze gezonde en duurzame producten. Ik vind het daarnaast ook erg belangrijk om er te zijn voor mijn gezin, en samen met vrienden en familie te genieten van het leven.”
Nikki: “Op dit moment vind ik het belangrijk om zoveel mogelijk mee te krijgen van wat er binnen het bedrijf speelt. Natuurlijk kan dat niet allemaal tegelijk, maar het is wel belangrijk om een goed beeld te hebben van alles wat er gaande is. Daar wil ik de komende tijd dan ook meer tijd en aandacht aan besteden.”
Jullie zijn jonge vrouwen in een grotendeels mannelijke sector – hoe ervaren jullie dat?
Lisa: “Ik merk dat het echt een mannenwereld is, want waar ik ook kom wat te maken heeft met het bedrijf, ik sta altijd tussen een hoop mannen. Wat vaker een vrouwelijke kijk op bepaalde zaken zou geen kwaad kunnen. De tuinbouw is een mooie sector waar gewerkt wordt aan heerlijke, gezonde en prachtige producten. Ik zou tegen alle vrouwen zeggen: kom eens kijken en ga ervoor!”
Nikki: “Het is inderdaad nog steeds een mannenwereld. Dat kan soms ook grappig zijn, want je hebt hele bijzondere gesprekken met elkaar. Maar kijk bijvoorbeeld naar de eigenaren van Looye, drie dochters die samen een geweldig bedrijf runnen. Dat vind ik echt super inspirerend en een mooi voorbeeld van hoe het óók kan in de tuinbouw.
Bij ons in het bedrijf ervaar ik het gelukkig niet als vervelend. Ik vind het juist leuk om met mannen samen te werken. Wel zie je dat er steeds meer vrouwen bijkomen, dus het is langzaam aan het veranderen. Maar op dit moment is het zeker nog een mannenwereld.”
Wat zouden jullie anders aanpakken dan de vorige generatie?
Lisa: “Op grove lijnen zijn we nu al betrokken en kunnen we meebeslissen over de koers voor de toekomst. Als ik kijk wat ik zelf zou willen aanpassen, dan is het verder professionaliseren van de organisatie en nog meer focus op een aantrekkelijke werkgever zijn – voor huidig én nieuw personeel. Ook vind ik het belangrijk om aan de buitenwereld te laten zien hoe mooi de tuinbouwsector is.”
Nikki: “Je merkt dat sommige dingen generatie op generatie zijn gedaan. Dat werkte altijd erg goed, maar je merkt ook dat tijden veranderen. Daarnaast is het ook heel leuk om met hele nieuwe ideeën te komen. Waar ze vroeger daar geen tijd voor hadden, kun je nu hele andere dingen organiseren die te maken hebben met het bedrijf en in het teken van tomaten, maar toch een heel andere draai hebben.”
Nikki, afgelopen half jaar volgde je ook de Slow Food Youth Network Academie die zich verdiept in het brede Nederlandse voedselsysteem, kun je iets meer vertellen over je lessen tijdens deze reis en wat je meeneemt naar het familiebedrijf?
Nikki: “Klopt! Het afgelopen half jaar ben ik op plekken in Nederland geweest waar ik anders nooit zou komen: van een slachthuis tot de visserij. Het mooiste daaraan vind ik dat iedereen op zijn eigen plek zijn werk op zijn eigen manier doet. In de media wordt vaak een bepaald beeld geschetst van mensen of sectoren. Maar zodra je met mensen in gesprek gaat, ontdek je dat er achter die sectoren juist mensen zitten die hun werk met veel passie doen. Veel mensen willen best mee veranderen, maar soms is dat niet mogelijk of wordt het hen echt ontzettend moeilijk gemaakt.
Samen met mijn casegroepje heb ik een project gedaan voor Greenport West-Holland. Het was ontzettend interessant om te zien hoe onze ideeën over de glastuinbouw op dag één vergeleken met hoe we er op de laatste dag over dachten. Bepaalde thema’s kwamen steeds terug, en een belangrijk overkoepelend thema was transparantie. Als de glastuinbouwsector zelf niet naar buiten communiceert, gaan mensen zelf invulling geven aan hoe het er in de kassen aan toe gaat. Dat leidt soms tot misverstanden, zoals het idee dat er volop chemische stoffen worden gebruikt of de verhalen over ‘watertomaten’. Voor mij was het echt een eyeopener dat het niet alleen belangrijk is om over ons eigen bedrijf te communiceren, maar ook over de sector als geheel. Het is jammer dat we niet iedereen in de kassen kunnen rondleiden, want dan zouden mensen met eigen ogen zien wat er allemaal wél goed gaat. En dat is ook wat de glastuinbouw kenmerkt: we blijven continu werken aan verbetering. Ik ben er dan ook van overtuigd dat er de komende jaren weer volop nieuwe, toffe ideeën zullen ontstaan om verder te verduurzamen en te innoveren. Daarnaast heb ik in dit project ook veel andere sectoren leren kennen. Het is geweldig om te zien hoe iedereen zijn best doet om te blijven vernieuwen en met de tijd mee te gaan. Je zit toch vaak in je eigen bubbel, en als je dan ziet wat anderen doen, geeft dat enorm veel inspiratie.”
Waarom is het volgens jullie belangrijk om o.a. via EatThis en SFYN contact te maken met de maatschappij als teler?
Nikki/Lisa: “Door samen te werken met andere partijen, krijg je een bredere kijk op de sector. Ik vond het juist heel waardevol om ook te praten met mensen van buiten de glastuinbouw. Dat levert nieuwe inzichten op en helpt je anders naar je werk te kijken. EatThis en SFYN helpen daarbij, omdat ze jonge mensen en consumenten betrekken bij voedselvraagstukken. Ze zorgen voor meer openheid en geven ons als telers de kans om samen na te denken over de toekomst van glastuinbouw, duurzaamheid en voedselkwaliteit.”
Hoe zien jullie de toekomst van de kasgroentesector in Nederland?
Lisa: “Er liggen een hoop kansen: de toenemende interesse in en het belang van gezonde voeding, ontwikkelingen op het gebied van robotisering, automatisering, AI en duurzaamheid. Die laatste is natuurlijk ook een uitdaging, zeker in combinatie met stijgende arbeids- en energiekosten en strengere milieuregels.”
Nikki: “De grootste uitdagingen zijn momenteel inderdaad de hoge kosten voor energie en arbeid. Dat maakt de toekomst best spannend. We zijn allemaal druk bezig met verduurzamen, maar dat vraagt flinke investeringen en is niet zomaar opgelost. Gelukkig zijn er ook volop kansen en die grijpen we met beide handen aan. Er lopen op dit moment allerlei projecten en samenwerkingen waar we alleen maar sterker en beter van worden. Een andere grote kans zie ik op het gebied van gezondheid. Steeds meer mensen willen of moeten gezonder eten en kiezen vaker voor producten uit eigen land. Het lijkt mij ook heel leuk om nog intensiever samen te werken met partijen hier in de regio.”
Wat hopen jullie dat mensen over 20 jaar zeggen over Wim Peters Kwekerijen?
Lisa: “Wim Peters Kwekerijen is een mooi familiebedrijf waar mensen graag willen én blijven werken. Dat het bedrijf op een duurzame manier de smaakvolste tomaten teelt en een mooie groei heeft doorgemaakt. Daarnaast dat we een gezonde en positieve impact maken op onze collega’s én mensen daarbuiten.”
Nikki: “Dat er nog steeds dezelfde sfeer hangt als ‘vroeger’ en dat mensen met plezier bij ons werken. Lekker blijven pionieren met tomaten, vooruit blijven kijken en vooral werken aan een mooi gezond product.
